-
1 przestępstwo
przestępstwo [pʃɛstɛmpstfɔ] ntpopełnić \przestępstwo [ lub dopuścić się przestępstwa] ein Verbrechen begehen\przestępstwo ciągłe Dauerdelikt nt\przestępstwo gospodarcze Wirtschaftsdelikt nt\przestępstwo przeciwko mieniu Vermögensdelikt nt\przestępstwo o podłożu seksualnym Sexualdelikt nt -
2 przestępstwo
przestępstwo n (-a) Verbrechen n, Straftat f;przestępstwo gospodarcze Wirtschaftsstraftat f;popełnić pf przestępstwo ein Verbrechen begehen
См. также в других словарях:
przestępstwo — n III, Ms. przestępstwowie; lm D. przestępstwostępstw «zawiniony czyn społecznie niebezpieczny, zabroniony przez ustawę pod groźbą kary; naruszenie, przekroczenie prawa» Przestępstwo gospodarcze, polityczne. Przestępstwa wojenne. Przestępstwo… … Słownik języka polskiego
szpiegostwo — n III, Ms. szpiegostwowie, blm «przestępstwo polegające na przekazywaniu organom obcego państwa wiadomości stanowiących tajemnicę państwową, a szczególnie wojskową» Szpiegostwo wojskowe. Szpiegostwo gospodarcze. Posądzić kogoś o szpiegostwo.… … Słownik języka polskiego
